نقش چهارده مصون در سرنوشت ایرانیان

دکتر کوروش گرجی

به گزارش نظرپرس، در اداره ی هر کشوری، همین سه حلقه هستند که چهارچوب پیشرفت آن کشور را تعیین می کنند. به عبارت دیگر، سه عامل اصلی در نحوه ی اداره ی کشورها عبارتند از:1-میزان پایبندی مدیران و تصمیم گیران به قانون،2-ارزیابی بدون محدودیت زمان از رفتار، گفتار و تصمیمات مدیران،3-وجود یک نظام پاداش و کیفرِ موثر.

بدیهی است که در مقایسه با شهروندان عادی، برای مدیران عالی رتبه، الزام به قانون از اهمیت بیشتری برخوردار بوده و در نتیجه، ارزیابی ها نیز باید متناسب با جایگاه مدیران، سختگیرانه تر باشد. چنین رویکردی مستلزم تشدید مجازات با افزایش جایگاه مدیر است؛ زیرا هر چقدر که جایگاه یک مدیر بالاتر باشد، تصمیمات وی می تواند بر زندگی بخشهای بزرگتری از جامعه اثر بگذارد.ایران نیز همانند هر کشور دیگری، برای پیشرفت، نیازمند اجرای همین اصول است؛ اما به باور بخشهایی از جامعه ی ایرانی، برای برخی از مقامات و رسانه ها مصونیتی وجود دارد که از آنها در برابر ارزیابی رفتار، گفتار، عملکرد و تصمیماتی که اتخاذ می کنند، حفاظت می نماید. برخی از صاحب نظران باور دارند که همین مصونیت است که اجازه میدهد تا برخی از مدیران ارشد، با داشتن یک حاشیه ی امن، حتی بعضا به راحتی، ادعاهای کذبی را برابر دوربین های رسمی و غیر رسمی به زبان آورده و بدون ترس از مجازات، تصمیماتی را بر عالیه منافع مردم اتخاذ کنند.

ضرورت وجود مدعی العموم هایی که تا سالها پس از پایان دوران مسئولیت یک مدیر، با کمک کارشناسان بی طرف، به بررسی خسارات احتمالی اقدامات و تصمیمات این مدیر بپردازند، در ایران کاملا محسوس است.در تاریخ معاصر ایران، حضور چنین مقاماتی که دارای حاشیه ی امن همیشگی بوده اند، مورد توجه مردم واقع شده است. یکی دیگر از وجوه اشتراک این مقاماتِ همواره مصون از بازخواست، برخورداری از حمایت غیر متعارف رسانه ای است. شاید همین حمایت رسانه ای، یکی از بزرگترین موانع بر سر راه برخورد با مدیرانی باشد که تصمیمات آنها به ضرر جامعه ی ایرانی تمام شده است.نگارنده نیز به دلیل عدم برخورداری از حمایت رسانه ای و وجود نگرانی های گوناگون، از ذکر نام کامل اشخاص پرهیز نموده و صرفا به ذکر حروف اول نام 14 مقام عالی رتبه و یا رسانه ای که اقدامات و اظهار نظرهای آنها زندگی میلیون ها ایرانی را تحت تاثیر خود قرار داده می پردازد که هرگز اثر اقداماتشان مورد ارزیابی رسمی قرار نگرفته است:

1- ع. ا. ه. ب. معروف به ع. ا. ه. ر.

2-م. ف. معروف به ح. ر.

3-م. ه. ر.

4-م. ج. ظ.

5-ا. ج. ک.

6-ب. ن. ز.

7-ع. ا. آ.

8-ع. م.

9-ص. ز. م.

10-س. م. خ.

11-س. م. ت.

12-ح. ا. آ.

13-ز. ر.

14-ع. ع.

البته این 14 نام به اجمال و فقط به عنوان نمونه، انتخاب شده اند؛ وگرنه این لیست باید شامل نام تمامی مدیرانی باشد که بیش از چهار دهه بر مسندهای گوناگون نظام مقدس اسلامی، تکیه زده و هر کدام، بر گوشه ای از سرنوشت ملت ایران، نقشی و رنگی زده اند.امید است که قوه ی قضاییه، بتواند این مصونیت ها را به کناری زده و به بررسی آثار اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، امنیتی و … ناشی از گفتار و رفتار افراد ذیل پرداخته و بخش هایی از جامعه را از سردرگمی نجات دهد.