اقدام هند برای پیوستن به روسیه و بلاروس در میانه ی پرتاب سلاح های هسته ای

دکتر کوروش گرجی

به گزارش فارس نیوز، وزارت دفاع هند تایید کرد که نیروهای این کشور در میانه ی برگزاری رزمایش نظامی زاپاد-۲۰۲۵ به رهبری روسیه، برای شرکت در آن اعزام شده اند. لازم به ذکر است که در این رزمایش، روسیه و بلاروس به عنوان بخشی از رزمایش‌های نظامی مشترک، حتی پرتاب سلاح‌های هسته‌ای تاکتیکی روسیه را تمرین کردند. این اتفاق یک بمب خبری بین المللی بود که نشان از واقع گرایی دیپلمات های هندی و تبحر آن ها در بازی خوانی سیاسی دارد.این اقدام قابل تامل هند، نشان دهنده تیرگی روابط این کشور با آمریکا ناشی از اعمال تعرفه تجاری می باشد. در واقع صرفا اعمال این تعرفه ها، منجر شد تا مقامات هندی متوجه ی نگاه آمریکایی هابه هند شوند. نتیجه ی این درک هندی ها از مسائل، دور شدن از آمریکا و نزدیک شدن به روسیه و تا حدود اندکی هم به چین بود. حتی در برخی از رسانه های غیر جریان اصلی، خبری منتشر شد مبنی بر اینکه “نارندرا مودی” نخست وزیر هند، به تماس های مکرر ترامپ پاسخ نداده است. به هر حال عدم تحمل بی احترامی از سوی هندی ها، آن ها را به مردمی لایق احترام در جهان تبدیل خواهد کرد. این در حالی است که مقامات برخی از کشورها به بی احترامی های مکرر غربی ها، عادت کرده و تلاش می کنند تا از طریق امتیاز دادن های مکرر سیاسی و اقتصادی، از غرب احترام و توجه گدایی کنند. از جمله ی این کشورها می توان به عربستان، بحرین، اردن، قطر، امارات، مصر، اوکراین، فیلیپین، صربستان و غیره اشاره کرد. پس از انقلاب اسلامی در ایران، یکی از بخش هایی که عملکرد آن، مسیر یکنواختی از اعتماد دائم به غرب و امتیاز دهی های مکرر به آن را برای جهانیان به نمایش گذاشت، دستگاه دیپلماسی ایران است.

وثوق الدوله: مردی که زبان دنیا را بلد بود، کت شیک می پوشید، با مقامات غربی قدم میزد، دکمه سرآستینش سلبریتی ها را به وجد می آورد، به مذاکره و امتیاز دادن به بیگانگان علاقه ی

وافر داشت، مورد حمایت رسانه ها بود و در نهایت با امضای قراردادی که بندهای آن را یک طرفه به اجرا گذاشت، سرنوشت میلیون ها ایرانی را برای چندین نسل با مخاطره مواجه کرد.

تا حدی که اگر آن واکنش قاطع مقامات هندی به بی احترامی غربی ها را با عملکرد دستگاه دیپلماسی ایران در برابر اروپایی ها و آمریکایی ها مقایسه کنیم، سئوال های کلیدی بسیار زیادی پیش می آید که تا به حال کنکاش فعالان مستقل سیاسی و رسانه ای نتوانسته پاسخی برای آنها پیدا کند. همه ی این سئوالات را نیز می توان در یک سئوال اصلی خلاصه کرد: آمریکایی ها و اروپایی ها باید چه بلایی بر سر ایران بیاورند تا دستگاه دیپلماسی ایران بالاخره متوجه شود که واقعیت سیاست بین الملل با نگاه کارتونی و سورئال حاکم بر وزارت خارجه ی ایران متفاوت است؟

امید است حس وطن پرستی و احساس مسئولیت نسبت به سرنوشت و آینده ی تک تک شهروندان عزیز، در دستگاه دیپلماسی ایران بیش از پیش دیده شود.

#دیپلماسی#غربگرایی#غربگدایی#ظریف#وثوق_الدوله#تقی_زاده#محمد_جواد_ظریف#عراقچی#هند#تعرفه#آمریکا#سیاست_خارجی#وزارت_خارجه#نظرپرس#نظر_پرس#کوروش_گرجی