باید قدر این فرصت جدید اقتصادی را دانست.

کوروش گرجی – شهریار شیرخانی

به گزارش نظرپرس و به نقل از خبرگزاری فارس:

با دقت نظر در حجم واردات و صادرات آمریکا از سایر کشورها مشخص خواهد شد که کشور چین فقط در سال 2024 بیش از 525 میلیارد دلار صادرات به آمریکا داشته و به تراز تجاری بیش از 300+ میلیارد دلاری نسبت به آمریکا، دست یافته است. بنابراین بسیار منطقی و حتی ضروری است که برای توسعه ی روابط با کشوری که چنین تراز تجاری بی نظیری در برابر آمریکا دارد، اقداماتی همه جانبه صورت پذیرد.

ابتدای همین هفته دولت چین اعلام کرده است که قصد دارد تا برای اولین بار، بیش از 50% تراشه های مورد نیازش را در خاک خود تولید نماید. واقعیت امر این است که آمریکا به عنوان تولید کننده ی بدون رقیب تراشه در جهان، می تواند هر چیزی را در تراشه های ساخت خود، قرار داده و مصرف کنندگانی مثل ما نیز هیچ راهی برای پی بردن به آنچه در تراشه ها مخفی شده است، ندارند. به عنوان مثال، هر وسیله ای که دارای تراشه است مثل یک دستگاه بخور ساده یا یک دماسنج دیجیتال، می تواند بطور مخفیانه صدای اشخاص را از طریق تجزیه ی فوریه به امواج ساده ی سینوسی تبدیل کرده و نتیجه را به یک دستگاه متصل به اینترنت منتقل نماید تا با دستور مخفی صادره از تراشه ی درون این دستگاه، همه ی اطلاعات جمع آوری شده به مقصد نهایی ارسال گردد. بدیهی است که چنین عملیاتی برای دستیبابی به نمونه های بیولوژیک اشخاص و یا هر اطلاعات دیگری نیز قابل انجام است.

گذشته از جنبه های امنیتی، تولید تراشه یک صنعت بسیار پردرآمد و استراتژیک است که می تواند تعیین کننده جایگاه یک کشور در اقتصاد جهانی و همچنین میزان بهره مندی از پیشرفته ترین تکنولوژی های روز جهان باشد تا جایی که شاید فعلا تحریم یک کشور دارای توان تولید تراشه، به راحتی امکان پذیر نباشد. به همین دلیل بسیاری از کشورها به دنبال ایفای نقش در این صنعت مهم و پردرآمد هستند و باز هم به همین دلیل است که آمریکا با این موضوع مخالفت داشته و چین را تحریم نموده است. دراین میان دولت چین نیز میلیاردها دلار صرف کرده تا بتواند تراشه های بومی تولید کند و هرچند توانسته دراین زمینه به پیشرفت هایی دست یابد اما به گفته کارشناسان همچنان راه زیادی در پیش دارد. امروزه تراشه های 7 نانومتری چینی مشغول رقابت با تراشه های 3 نانومتری تحت انحصار آمریکا هستند. با علنی شدن تصمیم چین برای سرمایه گذاری در ساخت تراشه، آمریکا اعلام کرد که به منظور وابسته نگهداشتن چین، اجازه ی صادرات تراشه به این کشور را میدهد؛ ولی پس از عملیات تروریستی پیجری، چین درباره امنیت این تراشه ها ابراز نگرانی کرده است. زیرا بیم آن می رود که تراشه های آمریکایی یک درِ پشتی داشته باشند که امکان دسترسی از راه دور را فراهم می کند.

تصمیمات دولت چین، فرصتی بی نظیر برای ایران فراهم نموده است تا در ایستگاه اول، همراه با چین سوار بر قطار تکنولوژی ساخت تراشه بشود؛ زیرا دانشمندان علوم پایه و مهندسی ایران، بسیار کارآمد بوده و قطعا ایران می تواند در صورت سرمایه گذاری صحیح، همانند صنعت هسته ای، بیوتکنولوژی، لیزر، پلاسما، پزشکی و نانوتکنولوژی بومی، صنعت تراشه سازی بومی را نیز ایجاد کند. با این تفاوت که این صنعت، بازار بسیار تشنه و آماده ای دارد. اگرچه ظاهرا مقامات چینی بر اهمیت استراتژیک ایران در آینده ی پیش رو واقف هستند؛ اما داشتن طرح و برنامه ی مشخص به منظور یادآوری این اهمیت استراتژیک به چینی ها ضروری است. زیرا تنها در این صورت است که چین حاضر خواهد شد تا بهای واقعی اهمیت ایران را پرداخت نماید. نقش ایران به عنوان لنگر ثباتِ امنیت غرب آسیا و خط مقدم جهان شرقی در برابر هجوم بی رحمانه ی غربی ها، در کنار توانایی ایران برای حفظ جریان انرژی به شرق و تردد کالا به غرب، چینی ها را علاقمند به حفظ ثبات ایران می نماید. حمایت های سیاسی، نظامی و اقتصادی اخیر چین از ایران، در همین راستا ارزیابی میشود. اما این نباید پایان ماجرا باشد؛ چون ایران باید در یک اتحاد استراتژیک با چین، به تبادل دانش علوم پایه و مهندسی با این کشور پرداخته و با جدیت پیگیر دستیابی به تکنولوژی ساخت تراشه باشد. این کار، مزایای زیادی برای امنیت و اقتصاد کشور دارد ولی این فرصت، برای همیشه باقی نمی ماند.